زیباترین شکیب

یا الله.

این لبخندت،این نگاه ِ عمیقَ‌ت!

سکوت را بر لبانم می نشاند!حتی وقتی با کوله باری از درد،پیش‌َت آمده باشم...

هر وقت بخواهم با تو حرفی بزنم،با همین نگاه و همین سکوت‌ی که ساعت‌ها بین‌مان حاکم می شود،حرف‌هایت را می‌زنی و آرامم می کنی،آرامشی عجیب...

و شرمنده ام میکنی...

چقدر،معنا دارد،این "جز لبخند،چیزی نگفت"...